امام باقر علیه السلام می فرمایند:

((قاریان قرآن سه گرو اند:

یکی آن که قرآن می خواند و آن را سرمایه کسب خویش قرار می دهد و پادشاهان را با آن می دوشد و بر مردم فخر می فروشد.

و دیگر کسی که قرآن را می خواند و الفاظ آن را حفظ نموده،ولی حدود آن را ضایع می سازد و آن را چون قدح (جام آب)نگهداری می کند(یعنی برای خود نمایی و هنگام سودجوئی از آن منتفع می گردد و در سایر اوقات پشت سر اندازد)خداوند امثال اینان را در میان قاریان زیاد نکند.

و دیگر کسی که قرآن را می خواند و داوری قرآن را بر دل دردمندش می نهد و (برای خواندن و به کار بستن و تدبر در معانیش)شب زنده داری می کند و روزش را با تشنگی به سر می آورد،و در وقت نمازهایش به آن قیام می نماید،و از بستر خواب به خاطر آن دوری می گزیند.پس به واسطه این هاست که خدای عزیز و جبار بلا را دفع می کند،و به برکت ایشان است که خداوند شر دشمنان را باز می دارد،وبه سبب آنان است که خداوند از آسمان باران می فرستد،پس به خدا سوگند که این ها در میان قاریان از برترین جواهرات کمیاب ترند))

اصول کافی،ج2،ص627،ح3556.

َاقرَءوا ما تَیسَّرَ مِنَ القُرءانِ عَلِمَ  اَن سَیَکونُ مِنکُم مَرضی وَ ءاخَرونَ یَضرِبونَ فیِ الاَرضِ یَبتَغونَ مِن فَضلِ الله وَ ءاخَرونَ یُقاتِلونَ فی سَبیلِ اللهِ فَاقرَءوا ما تَیَسَّرَ مِنهُ              سوره مبارکه مزمل آیه 20

((آن چه برای شما میسر است قرآن بخوانید؛او می داند به زودی گروهی از شما بیمار می شوند ،و گروهی دیگر برای به دست آوردن فضل الهی (وکسب روزی)به سفر می روند،وگروهی دیگر در راه خدا جهاد می کنند(واز تلاوت قرآن باز می مانند)،پس به اندازه ای که برای شما ممکن است از آن تلاوت کنید)).

پیام آیه:اموری نظیر بیماری،مسافرت و حتی جهاد را بهانه ای برای ترک تلاوت قرآن قرار ندهید،و در یک کلام :((عَلَیکَ بِتلاوت القُرءانِ عَلی کُلِّ حالٍ))

وسائل الشیعه،ج6,ص192،ح7707

پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم می فرمایند:((هرکس قرآن را قرائت نماید،گویا در سینه اش نبوت و پیامبری قرار گرفته است جزء آن که بر او وحی نمی شود))

 وسایل الشیعه، ج6،ص191،ح7704.